Team William - Drama

Heute geht es für ein paar Tage zu Pommes, Pralinen und Waffeln ans Meer, nach Antwerpen und Brügge. Die passende Playlist für die Fahrt setzt sich dem entsprechend aus belgischen Künstlern zusammen: BRNS, Balthazar, Girls In Hawaii, Amatorski, The Go Find und Styrofoam sind gesetzt, sicherlich kommt noch der ein oder andere Titel von Isbells, The Bony King Of Nowhere und Intergalactic Lovers hinzu. Auch Team William versuchen sich noch einen Platz in dieser Liste zu sichern. 

Beste Chancen hat vermutlich noch die Single „1995“, auch wenn diese den großen Singles aus eben jenem Jahr („Some Might Say“, „History“, „Disco 2000“, „Fake Plastic Tree“, „Wonderwall“ oder „Common People“) natürlich nicht das Wasser reichen kann. Team William orientieren sich auch weniger am Britpop, sondern versuchen Indienrock und 80er Synth-Pop in Gleichklang zu bringen. Das funktioniert punktuell („Faster Than Light“), aber leider nicht auf Albumfänge mit 13 Titeln. Als Verweise dürfen wohl The Wombats, The Teenagers, Bastille, Passion Pit oder auch MGMT herhalten. 

2009 veröffentlichte die belgische Band bereits ihr erstes, sehr wohlwollend aufgenommenes Album. Der hohe Erwartungsdruck, Panikattacken und Depressionen ihres Songwriters und zahlreiche Umbesetzungen führten mit dazu, dass Team William, die aktuell aus Floris De Decker (Gesang, Gitarre), Arne Sunaert (Keyboards), Matthias Dillen (Schlagzeug) und Nils Tijtgat (Bass) bestehen, erst dieses Jahr den Nachfolger „Drama“ präsentieren konnten.  

Team William probeert op 'Drama' het jeugdige enthousiasme te behouden, maar tegelijkertijd moet de luisteraar meekrijgen dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn (geweest) is. De langzaam opbouwende opener Ocean Fire is een sober juweeltje dat baadt in de melancholie en in het bijna fluisterende Feel U toont De Decker pas echt zijn donkere kant. "I sleep with everybody to feel you again", aldus De Decker in deze hartenbreker over verloren gegane liefdes. Gebroken relaties krijgen ook een plaats in het modern aanvoelende Away With The Fairies, waarbij The xx om de hoek komt piepen.

Een volwassen Team William is een band van contrasten. Het feest mag losbarsten in Poets, maar in het ijzigeNothing Ever Seems To Last beelden wij ons dan weer nachtelijke wandelingen langs verlaten landweggetjes in de vrieskou in. Back 2 Sleep klinkt als een zomeranthem waarbij we ons een videoclip vol zonnestralen en lachende tieners indenken, maar dan blijkt het lied toch vooral over eenzaamheid en gebroken harten te gaan.

Dat schizofrene kantje ligt Team William wel. De plaat staat bol van de onvoorspelbaarheid en het is die verrassing die van 'Drama' een aangename luisterbeurt van drie kwartier maakt. Faster Than Light, hoogtepunt van de plaat, is de vier minuten durende incorporatie van die tweedeling. Het begint met een vlotte "oeh aah"-melodie waarbij je meteen de polonaise inzet (het lied gaat trouwens over zwaar uitgaan). Maar dan komt de break, de ontnuchtering: "Feed me to the werewolves / whatever gets you off / but I don't have it in me / I just can't get off", zingt De Decker vol emotie, terwijl de Air Traffic-achtige bombast de song richting een schitterende outro begeleidt.

'Drama' toont ook aan dat Team William een band van zijn tijd is. De invloed van nogal wat generatiegenoten is duidelijk te horen. Er passeert nauwelijks een song waarbij de echo van Passion Pit of MGMT niet voelbaar is. A New Country wordt vooruitgestuwd door een percussiesalvo à la Arcade Fire, de intro van Stormy Wheather zou dan weer zo van The Wombats kunnen zijn (luister maar eens naar de keyboardriedel die hun Tokyo (Vampires & Wolves) inleidt).

Alle diepgang en tristesse ten spijt, Team William bewijst op 'Drama' ook en vooral dat ze een steengoede indiepopband zijn. We leerden hen kennen als een prettig gestoorde groep. Plezante popmuziek met een serieuze hoek eraf. Het doet deugd om te merken dat de jongens dat hyperkinetische kantje anno 2015 nog niet vergeten zijn. Ze zijn een jaartje ouder, maar diep van binnen blijven het jonge, speelse wolven, ook al proberen ze de complexiteit van het volwassen leven meer dan ooit een plaats te geven.

(Da Music)